αναστόμωση

Νέα ελληνικά (el)
↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
ονομαστική η αναστόμωση οι αναστομώσεις
      γενική της αναστόμωσης* των αναστομώσεων
    αιτιατική την αναστόμωση τις αναστομώσεις
     κλητική αναστόμωση αναστομώσεις
* παλιότερος λόγιος τύπος, αναστομώσεως
Κατηγορία όπως «δύναμη» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

αναστόμωση < (λόγιο δάνειο) γαλλική anastomose[1] < (ελληνιστική κοινή) ἀναστόμωσις < αρχαία ελληνική ἀναστομόω / ἀναστομῶ < στομόω / στομῶ < στόμα (αντιδάνειο) < πρωτοϊνδοευρωπαϊκή ρίζα *stomn

Ουσιαστικό

αναστόμωση θηλυκό

  1. άνοιγμα μιας τρύπας, μιας οπής, ή διεύρυνσή της
  2. ακόνισμα
  3. (ιατρική) συνένωση ή σύνδεση δύο οργάνων του σώματος
  4. (ανατομία) πλευρική σύνδεση δύο αγγείων ή νεύρων
  5. (βοτανική) η διασταύρωση ή η συνένωση των κλαδωτών τμημάτων ενός φυτού

Συγγενικά

Μεταφράσεις
    ιατρική, ανατομία
  1. αναστόμωση - Λεξικό της Κοινής Νεοελληνικής (1998) του Ιδρύματος Μανόλη Τριανταφυλλίδη (συντομογραφίες-σύμβολα). Η Πύλη για την ελληνική γλώσσα, Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.