-ιάτης
Νέα ελληνικά (el)
| ↓ πτώσεις | ενικός | πληθυντικός | ||
|---|---|---|---|---|
| ονομαστική | ο | -ιάτης | οι | -ιάτες |
| γενική | του | -ιάτη | των | -ιατών |
| αιτιατική | τον | -ιάτη | τους | -ιάτες |
| κλητική | -ιάτη | -ιάτες | ||
| Κατηγορία όπως «ναύτης» - Παράρτημα:Ουσιαστικά | ||||
Ετυμολογία
- -ιάτης < (κληρονομημένο) αρχαία ελληνική -ιάτης[1]
Επίθημα
-ιάτης αρσενικό (θηλυκό -ιάτισσα)
- επίθημα ουσιαστικών τα οποία αναφέρονται
- σε καταγωγή ή προέλευση
- σε ιδιότητα ή χαρακτηριστικό κάποιου ατόμου
Σύνθετα
- Νεοελληνικές λέξεις με επίθημα -ιάτης στο Βικιλεξικό
Αναφορές
- "-ιάτης" - Λεξικό της Κοινής Νεοελληνικής (1998) του Ιδρύματος Μανόλη Τριανταφυλλίδη (συντομογραφίες-σύμβολα). Η Πύλη για την ελληνική γλώσσα, Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας
Πηγές
- -ιάτης - Χαραλαμπάκης, Χριστόφορος (επιμέλεια) (2014). Χρηστικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας. Αθήνα: Ακαδημία Αθηνών. (ψηφιοποιημένη έκδοση από το 2023, συντομογραφίες-σύμβολα)
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.