-αρχος

-αρχος < (διαχρονικό δάνειο) αρχαία ελληνική -αρχος

ΔΦΑ : /aɾ.xos/

τυπογραφικός συλλαβισμός : -αρ‐χος

-αρχος

• δεύτερο συνθετικό
  1. αρσενικών (ή κοινού γένους) ουσιαστικών που δηλώνει πρόσωπο με εξουσία ή πρόσωπο που προΐσταται

     μοίραρχος αρσενικό ή θηλυκό ναύαρχος, πλοίαρχος

     φρούραρχος αρσενικό, φύλαρχος, χιλίαρχος

  2. που απαντά σε επίθετα που δηλώνουν αρχή, εξουσία όπως ορίζει το πρώτο συνθετικό ή η πρωτότυπη λέξη ^{(Χρειάζεται τεκμηρίωση…)}

     άναρχος, άναρχη, άναρχο

     κυρίαρχος, κυρίαρχη, κυρίαρχο

• -άρχος (ιδιωματικό ή λογοτεχνικό)
• λήγουν σε --άρχος - Αναστασιάδη-Συμεωνίδη, Άννα (2003) Αντίστροφο λεξικό της νέας ελληνικής Ινστιτούτο Νεοελληνικών Σπουδών. Ίδρυμα Μανόλη Τριανταφυλλίδη (συντομογραφίες)

• Νεοελληνικές λέξεις με επίθημα -αρχος στο Βικιλεξικό
• λήγουν σε --αρχος - Αναστασιάδη-Συμεωνίδη, Άννα (2003) Αντίστροφο λεξικό της νέας ελληνικής Ινστιτούτο Νεοελληνικών Σπουδών. Ίδρυμα Μανόλη Τριανταφυλλίδη (συντομογραφίες)

• -άρχης
• -αρχία

→ και δείτε τη λέξη άρχω

• -αρχος - Λεξικό της Κοινής Νεοελληνικής (1998) του Ιδρύματος Μανόλη Τριανταφυλλίδη (συντομογραφίες-σύμβολα). Η Πύλη για την ελληνική γλώσσα, Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας
• -αρχος - Χαραλαμπάκης, Χριστόφορος (επιμέλεια) (2014). Χρηστικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας. Αθήνα: Ακαδημία Αθηνών. (ψηφιοποιημένη έκδοση από το 2023, συντομογραφίες-σύμβολα)

-αρχος < (κληρονομημένο) αρχαία ελληνική -αρχος → και δείτε τους όρους ἄρχος και -άρχος

Ή < -άρχης με κατάληξη -ος. ^{(Χρειάζεται τεκμηρίωση…)}

-αρχος

1. δεύτερο συνθετικό αρσενικών ουσιαστικών που δηλώνει πρόσωπο με εξουσία ή πρόσωπο που προΐσταται

   δήμαρχος

   ἐκκλησιάρχης > ἐκκλησίαρχος

   άλλες μορφές: -αρχός

2. δεύτερο συνθετικό επιθέτων που εκφράζουν αρχή, εξουσία όπως ορίζεται στο πρώτο συνθετικό
3. ἄναρχος

• Μεσαιωνικές ελληνικές λέξεις με επίθημα -αρχος στο Βικιλεξικό
• Μεσαιωνικές ελληνικές λέξεις με επίθημα -άρχος στο Βικιλεξικό

• → δείτε τη λέξη ἄρχω

-αρχος < ἄρχ(ω) + -ος

Ή, -άρχ(ης) + -ος ^{(Χρειάζεται τεκμηρίωση…)}

-αρχος

1. δεύτερο συνθετικό σύνθετων αρσενικών ουσιαστικών που δηλώνει πρόσωπο με πολιτική ή στρατιωτική εξουσία

   γυμνασίαρχος (επικεφαλής γυμναστηρίου)

   ἑκατοντάρχης > ἑκατόνταρχος

2. δεύτερο συνθετικό επιθέτων που δηλώνει την αρχή, την εξουσία όπως προσδιορίζεται από το πρώτο συνθετικό ^{(Χρειάζεται τεκμηρίωση…)}

   ἄναρχος

   κυριαρχ(ία_ > (αναδρομικός σχηματισμός): κυρίαρχος

• Αρχαίες ελληνικές λέξεις με επίθημα -αρχος στο Βικιλεξικό
• Λέξεις -αρχος @perseus.tufts.edu Greek Dictionary Headword Search, Πανεπιστήμιο Tufts

• -αρχία

→ και δείτε τη λέξη ἄρχω