ὠφέλεια

Αρχαία ελληνικά (grc)
↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
ονομαστική ἡ ὠφέλειᾰ αἱ ὠφέλειαι
      γενική τῆς ὠφελείᾱς τῶν ὠφελειῶν
      δοτική τῇ ὠφελείᾳ ταῖς ὠφελείαις
    αιτιατική τὴν ὠφέλειᾰν τὰς ὠφελείᾱς
     κλητική ὦ! ὠφέλειᾰ ὠφέλειαι
  δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ τὼ  ὠφελείᾱ
γεν-δοτ τοῖν  ὠφελείαιν
1η κλίση, Κατηγορία 'βοήθεια' όπως «βοήθεια» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

ὠφέλεια < ὠφελέω / ὠφελ(ῶ) + -εια [1]

Ουσιαστικό

ὠφέλεια, -ας (& ὠφελία ανάλογα με το ρυθμό στην ποίηση)

  1. συνδρομή, επικουρία στρατιωτικής φύσης
  2. βοήθεια, υποστήριξη
  3. χρησιμότητα, κέρδος, όφελος
  4. λεία, λάφυρο (το κέρδος από πόλεμο ή κυνήγι)
  5. το θήραμα

Συγγενικά

Αναφορές
  1. ωφελώ - Μπαμπινιώτης, Γεώργιος (2010). Ετυμολογικό Λεξικό της Νέας Ελληνικής Γλώσσας (Β' ανατύπωση. 2009: A' έκδοση). Αθήνα: Κέντρο Λεξικολογίας.

Πηγές
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.