ἡσυχώτατος

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	ὁ	ἡσυχώτατος	ἡ	ἡσυχωτάτη	τὸ	ἡσυχώτατον
γενική	τοῦ	ἡσυχωτάτου	τῆς	ἡσυχωτάτης	τοῦ	ἡσυχωτάτου
δοτική	τῷ	ἡσυχωτάτῳ	τῇ	ἡσυχωτάτῃ	τῷ	ἡσυχωτάτῳ
αιτιατική	τὸν	ἡσυχώτατον	τὴν	ἡσυχωτάτην	τὸ	ἡσυχώτατον
κλητική ὦ!		ἡσυχώτατε		ἡσυχωτάτη		ἡσυχώτατον
↓ πτώσεις	πληθυντικός
ονομαστική	οἱ	ἡσυχώτατοι	αἱ	ἡσυχώταται	τὰ	ἡσυχώτατᾰ
γενική	τῶν	ἡσυχωτάτων	τῶν	ἡσυχωτάτων	τῶν	ἡσυχωτάτων
δοτική	τοῖς	ἡσυχωτάτοις	ταῖς	ἡσυχωτάταις	τοῖς	ἡσυχωτάτοις
αιτιατική	τοὺς	ἡσυχωτάτους	τὰς	ἡσυχωτάτᾱς	τὰ	ἡσυχώτατᾰ
κλητική ὦ!		ἡσυχώτατοι		ἡσυχώταται		ἡσυχώτατᾰ
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ	ἡσυχωτάτω	τὼ	ἡσυχωτάτᾱ	τὼ	ἡσυχωτάτω
γεν-δοτ	τοῖν	ἡσυχωτάτοιν	τοῖν	ἡσυχωτάταιν	τοῖν	ἡσυχωτάτοιν
2η&1η κλίση, Κατηγορία 'μέγιστος' όπως «μέγιστος» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

ἡσυχώτατος < ἥσυχ(ος) + -ώτατος

ἡσυχώτατος, -η, -ον

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.