ἐφίστημι

ἐφίστημι < (ἐπί) ἐφ- + ἵστημι → δείτε και τις σημειώσεις στο ἐπίσταμαι

ἐφίστημι-ἐφιστῶ ( μέσο και παθητ. ἐφίσταμαι)

1. στήνω επάνω, βάζω πάνω, τοποθετώ

   ↪ ξύλινον τεῖχος ξυνθέντες καὶ ἐπιστήσαντες τῷ ἑαυτῶν τείχει (έστησαν ξύλινο πλαίσιο πάνω στα τείχη)

   ↪ φρουροὺς ἐπεστησάμην (τοποθέτησα φρουρά)

2. (μεταφορικά) βαρύνω, πλακώνω, για κάτι που πέφτει στις πλάτες κάποιου

   ↪ μόχθων τῶν ἐφεστώτων ἐμοί

3. κάνω κάτι, κάποιον να σταθεί, σταματώ άλλον ή σταματώ εγώ, σταματώ αυτό που κάνω

   ↪ ἐπιστὰς περιέμεινα

   ↪ τοῦ με τήνδ᾽ ἐφίστασαι βάσιν; (γιατί με σταμάτησες, γιατί με έκανες να σταθώ;)

   ↪ ἄλλοτε καὶ ἄλλοτε ἐφιστάμενος (ο στρατός έκανε κατά καιρούς στάσεις)

4. διορίζω, ορίζω
5. ιδρύω
6. (μέσο και παθητικό) ἐφίσταμαι: στέκομαι, κάνω στάση, σταματώ, επιπολάζω, επιστατώ, στέκομαι κοντά, συγκεντρώνομαι (το μυαλό μου) -ο μέσος αόριστος είναι και μεταβατικός

• ἐφιστῶ (συνηρημένο)
• ιωνικός τύπος  ἐπίστημι
• ἐφιστάω και ἐφιστάνω (αργότερα, στην ελληνιστική κοινή)

• ἀνεπίστατος
• ἀντεφίστημι
• κατεφίσταμαι
• προεφίστημι
• συνεφίστημι

• νέα ελληνική: εφιστώ

• κατά το ἵστημι με ποικιλία τύπων λόγω και της ιωνικής επιρροής και των θεμάτων

→ λείπει η κλίση

• ἐφίστημι - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• ἐφίστημι - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.