ἄριστον

Αρχαία ελληνικά (grc)
↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
ονομαστική τὸ ἄριστον τὰ ἄριστᾰ
      γενική τοῦ ἀρίστου τῶν ἀρίστων
      δοτική τῷ ἀρίστῳ τοῖς ἀρίστοις
    αιτιατική τὸ ἄριστον τὰ ἄριστᾰ
     κλητική ὦ! ἄριστον ἄριστᾰ
  δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ τὼ  ἀρίστω
γεν-δοτ τοῖν  ἀρίστοιν
2η κλίση, Κατηγορία 'πρόσωπον' όπως «πρόσωπον» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

ἄριστον < *ᾰ(y)εριστον < *ᾱ(y)ερ- (< ἦρι: νωρίς, πρωί) + -δ- (< ἐσθίω / ἔδω + -τον κυριολεκτικά: νωρίς το πρωί φαγωμένο

Ουσιαστικό

ἄριστον ουδέτερο

Συγγενικά

Δε σχετίζεται με το επίθετο ἄριστος

Κλιτικός τύπος επιθέτου

ἄριστον

  1. αιτιατική ενικού, αρσενικού γένους του ἄριστος
  2. ονομαστική, αιτιατική και κλητική ενικού, ουδέτερου γένους του ἄριστος

Πηγές
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.