ἄριστος

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	ὁ	ἄριστος	ἡ	ἀρίστη	τὸ	ἄριστον
γενική	τοῦ	ἀρίστου	τῆς	ἀρίστης	τοῦ	ἀρίστου
δοτική	τῷ	ἀρίστῳ	τῇ	ἀρίστῃ	τῷ	ἀρίστῳ
αιτιατική	τὸν	ἄριστον	τὴν	ἀρίστην	τὸ	ἄριστον
κλητική ὦ!		ἄριστε		ἀρίστη		ἄριστον
↓ πτώσεις	πληθυντικός
ονομαστική	οἱ	ἄριστοι	αἱ	ἄρισται	τὰ	ἄριστᾰ
γενική	τῶν	ἀρίστων	τῶν	ἀρίστων	τῶν	ἀρίστων
δοτική	τοῖς	ἀρίστοις	ταῖς	ἀρίσταις	τοῖς	ἀρίστοις
αιτιατική	τοὺς	ἀρίστους	τὰς	ἀρίστᾱς	τὰ	ἄριστᾰ
κλητική ὦ!		ἄριστοι		ἄρισται		ἄριστᾰ
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ	ἀρίστω	τὼ	ἀρίστᾱ	τὼ	ἀρίστω
γεν-δοτ	τοῖν	ἀρίστοιν	τοῖν	ἀρίσταιν	τοῖν	ἀρίστοιν
2η&1η κλίση, Κατηγορία 'μέγιστος' όπως «μέγιστος» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

ἄριστος < ἄρω / ἀραρίσκω < πρωτοϊνδοευρωπαϊκή ρίζα *ar- (ταιριάζω)

ἄριστος, -η, -ον [ᾰ] (υπερθετικός βαθμός του ἀγαθός)

ἄριστος - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
ἄριστος - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.