ἀγήνωρ

Αρχαία ελληνικά (grc)
↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
ονομαστική ὁ/ἡ ἀγήνωρ οἱ/αἱ ἀγήνορες
      γενική τοῦ/τῆς ἀγήνορος τῶν ἀγηνόρων
      δοτική τῷ/τῇ ἀγήνορῐ τοῖς/ταῖς ἀγήνορσῐ(ν)
    αιτιατική τὸν/τὴν ἀγήνορᾰ τοὺς/τὰς ἀγήνορᾰς
     κλητική ὦ! ἀγῆνορ ἀγήνορες
  δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ τὼ  ἀγήνορε
γεν-δοτ τοῖν  ἀγηνόροιν
3η κλίση, Κατηγορία 'κτήτωρ' όπως «κτήτωρ» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

ἀγήνωρ < (ἅγη) ἀγ- + -ήνωρ (ἀνήρ)

Ουσιαστικό

ἀγήνωρ αρσενικό (& θηλυκό → χρειάζεται παράθεμα)

  1. ανδρείος, ηρωικός
  2. (για ζώα ή πράγματα) μεγαλοπρεπής, εξαιρετικός, επιβλητικός
  3. (με αρνητική σημασία)
    1. ισχυρογνώμων, πείσμων, ξεροκέφαλος
    2. υπεροπτικός, αλαζόνας

Παράγωγα

Πηγές
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.