Ἀγήνωρ

Αρχαία ελληνικά (grc)

	δυϊκός
↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ὁ	Ἀγήνωρ	οἱ	Ἀγήνορες
γενική	τοῦ	Ἀγήνορος	τῶν	Ἀγηνόρων
δοτική	τῷ	Ἀγήνορῐ	τοῖς	Ἀγήνορσῐ(ν)
αιτιατική	τὸν	Ἀγήνορᾰ	τοὺς	Ἀγήνορᾰς
κλητική ὦ!		Ἀγῆνορ		Ἀγήνορες
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		Ἀγήνορε
γεν-δοτ	τοῖν		Ἀγηνόροιν
3η κλίση, Κατηγορία 'κτήτωρ' όπως «κτήτωρ» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ἀγήνωρ < ἀγήνωρ < ἀγ- + -ήνωρ

Ἀγήνωρ, -ορος αρσενικό

Ἀγήνωρ - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.