υπομονή

Νέα ελληνικά (el)
↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
ονομαστική η υπομονή οι υπομονές
      γενική της υπομονής των υπομονών
    αιτιατική την υπομονή τις υπομονές
     κλητική υπομονή υπομονές
Κατηγορία όπως «ψυχή» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

υπομονή < (κληρονομημένο) αρχαία ελληνική ὑπομονή < ὑπομένω

Προφορά
ΔΦΑ : /i.po.moˈni/
τυπογραφικός συλλαβισμός : υ‐πο‐μο‐νή

Ουσιαστικό

υπομονή θηλυκό

  • (για πρόσωπα ή ζώα) η ικανότητα του να περιμένει για μεγάλο χρονικό διάστημα ένα αποτέλεσμα ή μία εξέλιξη πριν ενεργήσει
    ↪ Η γάτα κάθεται και κοιτάζει την τρύπα του ποντικιού ώρες αμέτρητες με απέραντη υπομονή.
    ↪ Ας μην πάρουμε βιαστικές αποφάσεις για τη δομή του έργου πριν έχουμε τις σχετικές πληροφορίες, ας κάνουμε λίγη υπομονή.

Συνώνυμα

Αντώνυμα

Συγγενικά

Μεταφράσεις
    υπομονή
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.