υπακοή

Νέα ελληνικά (el)
↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
ονομαστική η υπακοή οι υπακοές
      γενική της υπακοής —
    αιτιατική την υπακοή τις υπακοές
     κλητική υπακοή υπακοές
Συνήθως στον ενικό.
Κατηγορία όπως «ψυχή» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

υπακοή < (διαχρονικό δάνειο) ελληνιστική κοινή ὑπακοή < ὑπακούω. Μορφολογικά αναλύεται σε υπ- + ακοή

Προφορά
ΔΦΑ : /i.pa.koˈi/
τυπογραφικός συλλαβισμός : υ‐πα‐κο‐ή

Ουσιαστικό

υπακοή θηλυκό

Αντώνυμα

Συγγενικά

→ και δείτε τις λέξεις υπακούω, υπό και ακούω

Μεταφράσεις
    υπακοή

Πηγές
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.