τάσις

Αρχαία ελληνικά (grc)

	δυϊκός
↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
	τᾰσῐ-, τᾰσε-
ονομαστική	ἡ	τάσῐς	αἱ	τάσεις
γενική	τῆς	τάσεως	τῶν	τάσεων
δοτική	τῇ	τάσει	ταῖς	τάσεσῐ(ν)
αιτιατική	τὴν	τάσῐν	τὰς	τάσεις
κλητική ὦ!		τάσῐ		τάσεις
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		τάσει
γεν-δοτ	τοῖν		τασέοιν
3η κλίση, Κατηγορία 'πόλις' όπως «πόλις» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

τάσις < τα- (μεταπτωτική βαθμίδα του θέματος στο ρήμα τείνω) + -σις

τάσις, -εως θηλυκό

Αλλά το ἐξέτασις, από το ἐτάζω

τάσις - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
τάσις - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.
τάση - Μπαμπινιώτης, Γεώργιος (2010). Ετυμολογικό Λεξικό της Νέας Ελληνικής Γλώσσας (Β' ανατύπωση. 2009: A' έκδοση). Αθήνα: Κέντρο Λεξικολογίας.

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.