σύνταξις

Αρχαία ελληνικά (grc)
↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
ονομαστική ἡ σύνταξῐς αἱ συντάξεις
      γενική τῆς συντάξεως τῶν συντάξεων
      δοτική τῇ συντάξει ταῖς συντάξεσῐ(ν)
    αιτιατική τὴν σύνταξῐν τὰς συντάξεις
     κλητική ὦ! σύνταξῐ συντάξεις
  δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ τὼ  συντάξει
γεν-δοτ τοῖν  συνταξέοιν
3η κλίση, Κατηγορία 'δύναμις' όπως «δύναμις» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

σύνταξις < συντάσσω, συνταγ- + -σις > -ξις. Μορφολογικά αναλύεται σε σύν- + τάξις.

Ουσιαστικό

σύνταξις, -εως θηλυκό

  1. οργάνωση, τακτοποίηση, διευθέτηση
  2. (στρατιωτικός όρος) παράταξη στρατιωτών
  3. συμφωνία, συνθήκη
  4. εισφορά, πληρωμή φόρου, καταβολή μισθού
  5. συστηματική πραγματεία
  6. (ελληνιστική σημασία) σύνταξη (γραμματική)

Σύνθετα
  • ἀνασύνταξις

Συγγενικά
  • συνταξιαρχία
  • συντάξιμον

→ και δείτε τις λέξεις συντάσσω, σύν και τάξις

Πηγές
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.