συναρμογή

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	συναρμογή	οι	συναρμογές
γενική	της	συναρμογής	των	συναρμογών
αιτιατική	τη	συναρμογή	τις	συναρμογές
κλητική		συναρμογή		συναρμογές
Κατηγορία όπως «ψυχή» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

συναρμογή < ελληνιστική κοινή συναρμογή < αρχαία ελληνική συναρμόζω

συναρμογή θηλυκό

(λόγιο) η διαδικασία ή το αποτέλεσμα του συναρμόζω, η συνένωση με απόλυτη ακρίβεια για τη δημιουργία ενιαίου και στερεού συνόλου

συναρμογή

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.