σπεύδω

Νέα ελληνικά (el)

Ετυμολογία

σπεύδω < (διαχρονικό δάνειο) αρχαία ελληνική σπεύδω < πρωτοϊνδοευρωπαϊκή ρίζα *speud- (σπουδή, βιασύνη)

Προφορά

ΔΦΑ : /ˈspe.vðo/

τυπογραφικός συλλαβισμός : σπεύ‐δω

Ρήμα

σπεύδω, πρτ.: έσπευδα, στ.μέλλ.: θα σπεύσω, αόρ.: έσπευσα, μτχ.π.π.: εσπευσμένος (χωρίς παθητική φωνή)

πηγαίνω κάπου βιαστικά
τρέχω να κάνω κάτι, ενεργώ με ταχύτητα
↪ μόλις είδε τον άνθρωπο να πέφτει κάτω, έσπευσε να βοηθήσει

Εκφράσεις

σπεύδε βραδέως

Συγγενικά

επισπεύδω
επίσπευση
επισπευστικός
σπουδή

Μεταφράσεις

σπεύδω

αγγλικά : rush ^(en), dash ^(en)
γαλλικά : s'empresser ^(fr), se dépêcher ^(fr), se précipiter ^(fr)

Αρχαία ελληνικά (grc)

→ ζητούμενο λήμμα

Πηγές

σπεύδω - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
σπεύδω - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.