επισπεύδω

Νέα ελληνικά (el)

Ετυμολογία

επισπεύδω < (διαχρονικό δάνειο) αρχαία ελληνική ἐπισπεύδω < ἐπί + σπεύδω

Προφορά

ΔΦΑ : /e.piˈspe.vðo/

τυπογραφικός συλλαβισμός : ε‐πι‐σπευ‐στι‐κός

Ρήμα

επισπεύδω, πρτ.: επεσπευσμένος, αόρ.: επέσπευσα, παθ.φωνή: επισπεύδομαι, π.αόρ.: επισπεύσθηκα

κάνω, τελειώνω κάτι πριν από την προκαθορισμένη χρονική στιγμή
κάνω κάτι με πιο γρήγορους ρυθμούς ώστε να τελειώσει πριν την προκαθορισμένη χρονική στιγμή
≈ συνώνυμα: επιταχύνω

≠ αντώνυμα: καθυστερώ

Συγγενικά

επίσπευση
επισπευστικός

Κλίση

→ λείπει η κλίση

Μεταφράσεις

επισπεύδω

αγγλικά : expedite ^(en), hasten ^(en)
γαλλικά : 1. avancer ^(fr), précipiter ^(fr) 2. accélérer ^(fr)

Πηγές

Μπαμπινιώτης, Γεώργιος (2002). Λεξικό της νέας ελληνικής γλώσσας (Βʹ έκδοση). Αθήνα: Κέντρο Λεξικολογίας. (Αʹ έκδοση: 1998)

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.