σκοτωμένος
Νέα ελληνικά (el)
| ↓ πτώσεις | ενικός | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| γένη → | αρσενικό | θηλυκό | ουδέτερο | |||
| ονομαστική | ο | σκοτωμένος | η | σκοτωμένη | το | σκοτωμένο |
| γενική | του | σκοτωμένου | της | σκοτωμένης | του | σκοτωμένου |
| αιτιατική | τον | σκοτωμένο | τη | σκοτωμένη | το | σκοτωμένο |
| κλητική | σκοτωμένε | σκοτωμένη | σκοτωμένο | |||
| ↓ πτώσεις | πληθυντικός | |||||
| γένη → | αρσενικό | θηλυκό | ουδέτερο | |||
| ονομαστική | οι | σκοτωμένοι | οι | σκοτωμένες | τα | σκοτωμένα |
| γενική | των | σκοτωμένων | των | σκοτωμένων | των | σκοτωμένων |
| αιτιατική | τους | σκοτωμένους | τις | σκοτωμένες | τα | σκοτωμένα |
| κλητική | σκοτωμένοι | σκοτωμένες | σκοτωμένα | |||
| Κατηγορία όπως «αγαπημένος» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές | ||||||
Μετοχή
σκοτωμένος, -η, -ο
- (κυριολεκτικά, μεταφορικά) μετοχή παθητικού παρακειμένου του ρήματος σκοτώνω
Συνώνυμα
- φονευθείς (λόγιο, αρχαία ελληνικά)
- φονευμένος
Αντώνυμα
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.