πεντηκοντούτης

Νέα ελληνικά (el)
↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
ονομαστική ο πεντηκοντούτης οι πεντηκοντούτηδες
      γενική του πεντηκοντούτη των πεντηκοντούτηδων
    αιτιατική τον πεντηκοντούτη τους πεντηκοντούτηδες
     κλητική πεντηκοντούτη πεντηκοντούτηδες
Κατηγορία όπως «μανάβης» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

πεντηκοντούτης < (διαχρονικό δάνειο) αρχαία ελληνική πεντηκοντούτης (επίθετο) < πεντήκοντα + -έτης (έτος)

Ουσιαστικό

πεντηκοντούτης αρσενικό (θηλυκό πεντηκοντούτις)

Συνώνυμα

Συγγενικά

τριακοντούτης τεσσαρακοντούτης πεντηκοντούτης εξηκοντούτης εβδομηκοντούτης ογδοηκοντούτης ενενηκοντούτης εκατοντούτης

Μεταφράσεις
    πεντηκοντούτης

Πηγές


Αρχαία ελληνικά (grc)

→ λείπει η κλίση

Ετυμολογία

πεντηκοντούτης < συνηρημένος τύπος του άχρηστου[1] *πεντηκοντοέτης < πεντηκονταέτης < < πεντήκοντα + -έτης (έτος)

Επίθετο

πεντηκοντούτης, -ης, -ες

  • πενηντάχρονος, που διαρκεί πενήντα χρόνια
    ※  5ος πκε αιώνας ⌘ Θουκυδίδης, Ἱστορίαι, 5, 27
    ἐπειδὴ γὰρ αἱ πεντηκοντούτεις σπονδαὶ ἐγένοντο καὶ ὕστερον ἡ ξυμμαχία, καὶ αἱ ἀπὸ τῆς Πελοποννήσου πρεσβεῖαι, αἵπερ παρεκλήθησαν ἐς αὐτά, ἀνεχώρουν ἐκ τῆς Λακεδαίμονος.

Παράγωγα

Αναφορές
  1. «πεντηκοντούτης» - ⌘ Δημητράκος, Δημήτριος Β. (1964) Μέγα λεξικὸν ὅλης τῆς Ἑλληνικῆς γλώσσης, 1930-1950. 2η έκδοση:1964. Αθήνα: Εκδόσεις: Δομή (15 τόμοι) & επανεκδόσεις, 1η έκδοση:1953 (9 τόμοι) Ελληνική Παιδεία, .

Πηγές
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.