παρανόμι

Νέα ελληνικά (el)

 πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
ονομαστική το παρανόμι τα παρανόμια
      γενική του παρανομιού των παρανομιών
    αιτιατική το παρανόμι τα παρανόμια
     κλητική παρανόμι παρανόμια
Οι καταλήξεις -ιού, -ια, -ιών προφέρονται με συνίζηση.
Κατηγορία όπως «τραγούδι» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

παρανόμι < (κληρονομημένο) μεσαιωνική ελληνική παρανόμι. Αναλύεται σε παρα- + (ό)νομ(α) +

Ουσιαστικό

παρανόμι ουδέτερο

Μεταφράσεις



Μεσαιωνικά ελληνικά (gkm)

Ετυμολογία

παρανόμι < παρα- + (ὄ)νομ(α) + με αποβολή του [o] για αποφυγή της χασμωδίας[1] Πιθανόν, με αναδρομικό σχηματισμό από το παρωνύμιν.[2]

Ουσιαστικό

παρανόμι ουδέτερο

  • παρανόμιν

Αναφορές

  1. παρανόμι - Λεξικό της Κοινής Νεοελληνικής (1998) του Ιδρύματος Μανόλη Τριανταφυλλίδη (συντομογραφίες-σύμβολα). Η Πύλη για την ελληνική γλώσσα, Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας
  2. σελ.114, Τόμος 15 - Κριαράς, Εμμανουήλ. Λεξικό της Μεσαιωνικής Ελληνικής Δημώδους Γραμματείας (1100-1669). Τόμοι Α'-ΙΗ'. (Τόμοι ΙΕ'-ΙΗ' επιμ. Ιωάννης Ν. Καζάζης) πολυτονικό σύστημα: τόμοι 1-5, μεταγραφή σε μονοτονικό: τόμοι 6-τέλος], pdf.Βιβλιογραφία.  Άπαντα Εμμανουήλ Κριαρά στην Πύλη για την ελληνική γλώσσα, Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.