παιδίσκη

Νέα ελληνικά (el)
↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
ονομαστική η παιδίσκη οι παιδίσκες
      γενική της παιδίσκης —
    αιτιατική την παιδίσκη τις παιδίσκες
     κλητική παιδίσκη παιδίσκες
Η γενική πληθυντικού σε -ών δε συνηθίζεται.
Κατηγορία όπως «ζέστη» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

παιδίσκη < (διαχρονικό δάνειο) αρχαία ελληνική παιδίσκη, υποκοριστικού του ἡ παῖς

Προφορά
ΔΦΑ : /peˈði.sci/
τυπογραφικός συλλαβισμός : παι‐δί‐σκη

Ουσιαστικό

παιδίσκη θηλυκό

  1. (παρωχημένο ή ειρωνικό, υποκοριστικό) κορίτσι, κοριτσάκι, παιδούλα
    ↪ Παρίστανε την αθώα παιδίσκη,
  2. (καθαρεύουσα)
    ※  19ος/20ος αιώνας ⌘ Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης, Πατέρα στο σπίτι [1894], διήγημα ※  @ebooks.edu Νέα Ελληνική Λογοτεχνία Β΄ Λυκείου
    Συχνὰ συνέβαινε νὰ ξεχάσῃ ἡ μικρὰ παιδίσκη, πενταέτις ἢ ἑξαέτις, τὸ εἶδος, τὸ ὁποῖον ἐστάλη ν᾽ ἀγοράσῃ, καὶ νὰ εἴπῃ ἄλλα ἀντ᾽ ἄλλων.
    ※  20ός αιώνας Ανδρέας Εμπειρίκος, «Πουλιά του Προύθου» [1935], Ενδοχώρα [¹1945] (Αθήνα: Άγρα, 1980), σ. 53.
    Ἡ κρᾶσις τῆς λυσίκομης παιδίσκης | Μεταβιβάζει τὴν αἰθρία | Στὸ πλήρωμα τοῦ ταξειδιοῦ

Μεταφράσεις
    παιδίσκη

Πηγές


Αρχαία ελληνικά (grc)
↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
παιδῐσκα-
ονομαστική ἡ παιδίσκη αἱ παιδίσκαι
      γενική τῆς παιδίσκης τῶν παιδισκῶν
      δοτική τῇ παιδίσκῃ ταῖς παιδίσκαις
    αιτιατική τὴν παιδίσκην τὰς παιδίσκᾱς
     κλητική ὦ! παιδίσκη παιδίσκαι
  δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ τὼ  παιδίσκᾱ
γεν-δοτ τοῖν  παιδίσκαιν
Το φωνήεν της παραλήγουσας είναι βραχύ.
1η κλίση, ομάδα 'γνώμη', Κατηγορία 'δίκη' όπως «βελόνη» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

παιδίσκη < θηλυκό παῖς, παιδ + υποκοριστικό επίθημα -ίσκη, θηλυκό του -ίσκος

Ουσιαστικό

παιδίσκη θηλυκό

  1. (υποκοριστικό) το κοριτσάκι, η κοπελίτσα
  2. νεαρή δούλη
  3. η ιερόδουλος

Πηγές
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.