κόσμους

Νέα ελληνικά (el)

Προφορά

ΔΦΑ : /ˈko.zmus/

τυπογραφικός συλλαβισμός : κό‐σμους

Ετυμολογία 1

κόσμους: < κόσμος (με κώφωση του καταληκτικού -ος)

Ουσιαστικό

κόσμους

(ιδιωματικό) ο κόσμος, με άρθρο «ου»
※ Μυαλό δέν ἔχουν, αὐτός οὑ κόσμους, θά πῶ, εἶπεν ἡ θειά τό Μαλαμώ. (Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης, Στο Χριστό στο Κάστρο)

Ετυμολογία 2

κόσμους: κλιτικός τύπος

Κλιτικός τύπος ουσιαστικού

κόσμους αρσενικό

αιτιατική πληθυντικού του κόσμος

Αρχαία ελληνικά (grc)

Κλιτικός τύπος ουσιαστικού

κόσμους αρσενικό

αιτιατική πληθυντικού του κόσμος

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.