ορειβάτης
Νέα ελληνικά (el)
| ↓ πτώσεις | ενικός | πληθυντικός | ||
|---|---|---|---|---|
| ονομαστική | ο | ορειβάτης | οι | ορειβάτες |
| γενική | του | ορειβάτη | των | ορειβατών |
| αιτιατική | τον | ορειβάτη | τους | ορειβάτες |
| κλητική | ορειβάτη | ορειβάτες | ||
| Κατηγορία όπως «ναύτης» - Παράρτημα:Ουσιαστικά | ||||
Ετυμολογία
- ορειβάτης < αρχαία ελληνική ὀρειβάτης < ὄρος + βαίνω ((σημασιολογικό δάνειο) αγγλική mountaineer)
Ουσιαστικό
ορειβάτης αρσενικό (θηλυκό: ορειβάτισσα)
- ο άνδρας που ασχολείται με την ορειβασία
- ομάδα ορειβατών, που χάθηκαν στα χιόνια, εντοπίστηκε σε ορεινό καταφύγιο
Συγγενικά
- ορειβασία
- ορειβάτιδα
- ορειβατικός
- ορειβάτις
- ορειβατισμός
- ορειβάτισσα
- ορειβατώ
- → δείτε τις λέξεις όρος και βαίνω
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.