νομοτέλεια

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	νομοτέλεια	οι	νομοτέλειες
γενική	της	νομοτέλειας	των	νομοτελειών
αιτιατική	τη	νομοτέλεια	τις	νομοτέλειες
κλητική		νομοτέλεια		νομοτέλειες
Κατηγορία όπως «θάλασσα» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

νομοτέλεια < νόμος + -ο- + -τέλεια (< -τελής < αρχαία ελληνική τέλος)

ΔΦΑ : /no.moˈte.li.a/

νομοτέλεια θηλυκό

(φιλοσοφία) η υπαγωγή οποιουδήποτε φαινομένου της πραγματικότητας σε απαράβατους και σταθερούς κανόνες ή νόμους

νομοτέλεια

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.