μονόλογος

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	μονόλογος	οι	μονόλογοι
γενική	του	μονόλογου & μονολόγου	των	μονόλογων & μονολόγων
αιτιατική	τον	μονόλογο	τους	μονόλογους & μονολόγους
κλητική		μονόλογε		μονόλογοι
Οι δεύτεροι τύποι, παλιότεροι, λόγιοι.
Κατηγορία όπως «καρδινάλιος» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

μονόλογος < λόγιο ενδογενές δάνειο: γαλλική monologue < αρχαία ελληνική μόνος + λόγος < λέγω

ΔΦΑ : /moˈno.lo.ɣos/

μονόλογος αρσενικό

συνεχής λόγος ενός προσώπου, που έχει μια σχετική διάρκεια και δεν διακόπτεται από συνομιλητή

μονόλογος

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.