μηδισμός

Νέα ελληνικά (el)
↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
ονομαστική ο μηδισμός οι μηδισμοί
      γενική του μηδισμού των μηδισμών
    αιτιατική τον μηδισμό τους μηδισμούς
     κλητική μηδισμέ μηδισμοί
Κατηγορία όπως «ναός» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

μηδισμός < (διαχρονικό δάνειο) αρχαία ελληνική Μηδισμός < Μῆδ(ος) (Μήδος) + -ισμός[1]

Προφορά
ΔΦΑ : /mi.ðiˈzmos/
τυπογραφικός συλλαβισμός : μη‐δι‐σμός

Ουσιαστικό

μηδισμός αρσενικό

  • (ιστορία) η συνεργασία με τους Πέρσες κατά τη διάρκεια των Περσικών Πολέμων (490 - 431 π.Χ.), η συμπαράταξη με τους Μήδους (συνεκδοχικά το περσικό κράτος), η υποστήριξή τους ή και απλώς η μίμηση του τρόπου ζωής τους, η προδοσία για οποιοδήποτε λόγο
    ↪ ο Θεμιστοκλής κατηγορήθηκε για μηδισμό κι αναγκάστηκε να εγκαταλείψει την Αθήνα, βρίσκοντας τελικά καταφύγιο στον Πέρση βασιλιά Αρταξέρξη

Συγγενικά

Μεταφράσεις
    μηδισμός

Αναφορές
  1. «μηδίζω, μηδισμός» - Μπαμπινιώτης, Γεώργιος (2002). Λεξικό της νέας ελληνικής γλώσσας (Βʹ έκδοση). Αθήνα: Κέντρο Λεξικολογίας. (Αʹ έκδοση: 1998)
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.