μετάταξη

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	μετάταξη	οι	μετατάξεις
γενική	της	μετάταξης*	των	μετατάξεων
αιτιατική	τη	μετάταξη	τις	μετατάξεις
κλητική		μετάταξη		μετατάξεις
* παλιότερος λόγιος τύπος, μετατάξεως
Κατηγορία όπως «δύναμη» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

μετάταξη < (διαχρονικό δάνειο) ελληνιστική κοινή μετάταξις < αρχαία ελληνική μετατάσσω < μετά + τάσσω. Συγχρονικά αναλύεται σε μετά- + τάξη

μετάταξη θηλυκό

η ενέργεια και το αποτέλεσμα τού μετατάσσω
1. η μεταβολή, η αλλαγή της τάξης, της σειράς, η επανατακτοποίηση, αλλαγή ταξινόμησης με βάση άλλο κριτήριο
2. η μετακίνηση ενός υπαλλήλου (ιδίως του δημοσίου ή στελεχών των ενόπλων δυνάμεων και των σωμάτων ασφαλείας) σε άλλη υπηρεσία από εκείνη που υπηρετεί
3. (ειδικότερα, στρατιωτικός όρος) μετακίνηση στρατεύσιμου σε διαφορετικό κλάδο των ενόπλων δυνάμεων από εκείνον που τον είχαν αρχικά κατατάξει

μετάταξη

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.