λύμη

Νέα ελληνικά (el)
↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
ονομαστική η λύμη οι λύμες
      γενική της λύμης των λυμών
    αιτιατική τη λύμη τις λύμες
     κλητική λύμη λύμες
Κατηγορία όπως «νίκη» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

λύμη < (λόγιο δάνειο) αρχαία ελληνική λύμη

Ουσιαστικό

λύμη θηλυκό

Μεταφράσεις
    λύμη

Πηγές


Αρχαία ελληνικά (grc)
↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
λυμῡ-
ονομαστική ἡ λύμη αἱ λῦμαι
      γενική τῆς λύμης τῶν λυμῶν
      δοτική τῇ λύμῃ ταῖς λύμαις
    αιτιατική τὴν λύμην τὰς λύμᾱς
     κλητική ὦ! λύμη λῦμαι
  δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ τὼ  λύμᾱ
γεν-δοτ τοῖν  λύμαιν
Το φωνήεν της παραλήγουσας είναι μακρό.
1η κλίση, ομάδα 'γνώμη', Κατηγορία 'νίκη' όπως «γνώμη» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

λύμη < → λείπει η ετυμολογία

Ουσιαστικό

λύμη θηλυκό

  1. (σημασία «βλάβη»)
    1. κακοποίηση, ακρωτηριασμός, βλάβη
    2. υβριστική μεταχείριση, ατιμία, βρισιές
    3. (μεταφορικά) όλεθρος
  2. (σημασία «λύμα, ακαθρασία») άλλη μορφή του λῦμα: ρύπος, ακαθαρσία

Πηγές
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.