καταδίωξη

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	καταδίωξη	οι	καταδιώξεις
γενική	της	καταδίωξης*	των	καταδιώξεων
αιτιατική	την	καταδίωξη	τις	καταδιώξεις
κλητική		καταδίωξη		καταδιώξεις
* παλιότερος λόγιος τύπος, καταδιώξεως
Κατηγορία όπως «δύναμη» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

καταδίωξη < καταδιώκω + -ση

καταδίωξη θηλυκό

η διαδικασία ή το αποτέλεσμα του καταδιώκω
1. η κατά πόδας παρακολούθηση, η δίωξη με σκοπό τη σύλληψη ή την εξόντωση
2. προσπάθεια για βλάβη προσώπου
3. (νομικός όρος) ποινική ή πειθαρχική δίωξη
4. (ιατρική) μανία καταδιώξεως: μορφή ψυχοπάθειας που εκδηλώνεται με την έμμονη ιδέα του αρρώστου ότι όλοι τον κατατρέχουν

καταδίωξη

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.