κατάπαυση

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	κατάπαυση	οι	καταπαύσεις
γενική	της	κατάπαυσης*	των	καταπαύσεων
αιτιατική	την	κατάπαυση	τις	καταπαύσεις
κλητική		κατάπαυση		καταπαύσεις
* παλιότερος λόγιος τύπος, καταπαύσεως
Κατηγορία όπως «δύναμη» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

κατάπαυση < (διαχρονικό δάνειο) αρχαία ελληνική κατάπαυσις, (μεταφραστικό δάνειο) γαλλική cessation[1]

κατάπαυση θηλυκό

η απόλυτη παύση ή οριστική διακοπή συνήθως μίας έντονης και αρνητικής δραστηριότητας
↪ Διατάχθηκε κατάπαυση του πυρός

κατάπαυση

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.