ιεραπόστολος
Νέα ελληνικά (el)
| ↓ πτώσεις | ενικός | πληθυντικός | ||
|---|---|---|---|---|
| ονομαστική | ο | ιεραπόστολος | οι | ιεραπόστολοι |
| γενική | του | ιεραποστόλου & ιεραπόστολου |
των | ιεραποστόλων |
| αιτιατική | τον | ιεραπόστολο | τους | ιεραποστόλους & ιεραπόστολους |
| κλητική | ιεραπόστολε | ιεραπόστολοι | ||
| Κατηγορία όπως «δάσκαλος» - Παράρτημα:Ουσιαστικά | ||||
Ετυμολογία
- ιεραπόστολος (μαρτυρείται από το 1836)[1]< ιεραποστολ(ή) + -ος, (λόγιο δάνειο) γαλλική missionnaire[2]
Ουσιαστικό
ιεραπόστολος αρσενικό
- (θρησκεία) ιερέας ή μοναχός που δρα σε ξένη χώρα με στόχο τη διάδοση της διδασκαλίας μιας θρησκείας ή μιας θρησκευτικής ομολογίας
- (μεταφορικά) χαρακτηρισμός ατόμου που αγωνίζεται χωρίς ιδιοτέλεια για κάτι, χωρίς να αναμένει απολαβές για το έργο του
Μεταφράσεις
ιεραπόστολος
Αναφορές
- σελ. 484, Τόμος Α΄ - Κουμανούδης, Στέφανος Αθ. (1900) Συναγωγή νέων λέξεων υπό των λογίων πλασθεισών από της Αλώσεως μέχρι των καθ’ ημάς χρόνων. Τόμοι: 2 (Εισαγωγή,@anemi). Εν Αθήναις: Τύποις Π. Δ. Σακελλαρίου
- ιεραπόστολος - Λεξικό της Κοινής Νεοελληνικής (1998) του Ιδρύματος Μανόλη Τριανταφυλλίδη (συντομογραφίες-σύμβολα). Η Πύλη για την ελληνική γλώσσα, Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.