διόρυγμα

Αρχαία ελληνικά (grc)
↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
ονομαστική τὸ διόρυγμᾰ τὰ διορύγμᾰτᾰ
      γενική τοῦ διορύγμᾰτος τῶν διορυγμᾰ́των
      δοτική τῷ διορύγμᾰτῐ τοῖς διορύγμᾰσῐ(ν)
    αιτιατική τὸ διόρυγμᾰ τὰ διορύγμᾰτᾰ
     κλητική ὦ! διόρυγμᾰ διορύγμᾰτᾰ
  δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ τὼ  διορύγμᾰτε
γεν-δοτ τοῖν  διορυγμᾰ́τοιν
3η κλίση, Κατηγορία 'ὄνομα' όπως «ὄνομα» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

διόρυγμα < διορύσσω (αττικός τύπος : διoρύττω). Μορφολογικά, αναλύεται σε δι- + ὄρυγμα (< ὀρύσσω

Ουσιαστικό

διόρυγμα ουδέτερο

  1. (γεωγραφία) το τεχνητό κανάλι, το αυλάκι, η διώρυγα, κάτι σκαμμένο ανάμεσα σε άλλα, δια μέσου άλλων
    και στην καθαρεύουσα [1]
  2. (ελληνιστική σημασία) σκαμμένο λαγούμι για ριφιφί

Συγγενικά

→ και δείτε τις λέξεις διορύσσω, διά και ὀρύσσω

Αναφορές
  1. ⌘ Δημητράκος, Δημήτριος Β. (1964) Μέγα λεξικὸν ὅλης τῆς Ἑλληνικῆς γλώσσης, 1930-1950. 2η έκδοση:1964. Αθήνα: Εκδόσεις: Δομή (15 τόμοι) & επανεκδόσεις, 1η έκδοση:1953 (9 τόμοι) Ελληνική Παιδεία, .

Πηγές
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.