διατακτικός

Νέα ελληνικά (el)
↓ πτώσεις       ενικός      
γένη → αρσενικό θηλυκό ουδέτερο
ονομαστική ο διατακτικός η διατακτική το διατακτικό
      γενική του διατακτικού της διατακτικής του διατακτικού
    αιτιατική τον διατακτικό τη διατακτική το διατακτικό
     κλητική διατακτικέ διατακτική διατακτικό
↓ πτώσεις   πληθυντικός  
γένη → αρσενικό θηλυκό ουδέτερο
ονομαστική οι διατακτικοί οι διατακτικές τα διατακτικά
      γενική των διατακτικών των διατακτικών των διατακτικών
    αιτιατική τους διατακτικούς τις διατακτικές τα διατακτικά
     κλητική διατακτικοί διατακτικές διατακτικά
Κατηγορία όπως «καλός» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

διατακτικός < διατάσσω + -τικός

Επίθετο

διατακτικός

  1. που σχετίζεται με διαταγή ή αναφέρεται σ' αυτή
  2. (ουσιαστικοποιημένο) διατακτική: έγγραφο που επιβάλλει κάτι ή δίνει την άδεια για κάτι
  3. (ουσιαστικοποιημένο) διατακτικό: (νομικός όρος) το μέρος μιας δικαστικής απόφασης που διατάζει κάτι ή εκφράζει τη βούληση του δικαστή για την εξέλιξη μιας υπόθεσης

Συγγενικά

Μεταφράσεις
    διατακτικός
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.