διατίμηση

Νέα ελληνικά (el)
↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
ονομαστική η διατίμηση οι διατιμήσεις
      γενική της διατίμησης* των διατιμήσεων
    αιτιατική τη διατίμηση τις διατιμήσεις
     κλητική διατίμηση διατιμήσεις
* παλιότερος λόγιος τύπος, διατιμήσεως
Κατηγορία όπως «δύναμη» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

διατίμηση < ελληνιστική κοινή διατίμησις < διά + αρχαία ελληνική τιμάω / τιμῶ

Προφορά
ΔΦΑ : /ði̯aˈti.mi.si/ & /ðʝaˈti.mi.si/
τυπογραφικός συλλαβισμός : δι‐α‐τί‐μη‐ση ή
τυπογραφικός συλλαβισμός : δια‐τί‐μη‐ση

Ουσιαστικό

διατίμηση θηλυκό

  • (οικονομία) ο προκαθορισμός από το κράτος της (συνήθως ανώτερης) τιμής πώλησης προϊόντος πρώτης ανάγκης, με βάση προκαθορισμένα στοιχεία (π.χ. τιμή αγοράς, σημείο πώλησης κλπ.)
    Ο υφυπουργός Ανάπτυξης παραδέχθηκε ότι το κόστος στις οργανωμένες πλαζ είναι απαγορευτικό για τις οικογένειες και πως πρέπει να προωθηθεί το μέτρο της διατίμησης -κάτι που μπορεί να επιβάλει το υπουργείο σε μη ιδιωτικές πλαζ. (*)

Συγγενικά

Μεταφράσεις
    διατίμηση

/valourize (en) (έχει και άλλες σημασίες)• rate (en), asking price (en)

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.