διάπραξη

Νέα ελληνικά (el)
↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
ονομαστική η διάπραξη οι διαπράξεις
      γενική της διάπραξης* των διαπράξεων
    αιτιατική τη διάπραξη τις διαπράξεις
     κλητική διάπραξη διαπράξεις
* παλιότερος λόγιος τύπος, διαπράξεως
Κατηγορία όπως «δύναμη» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

διάπραξη < (διαχρονικό δάνειο) αρχαία ελληνική διάπρα(ξις) (πρακ- + -σις > -ση) + -ξη[1] < διαπράττω. Συγχρονικά αναλύεται σε διά- + πράξη

Προφορά
ΔΦΑ : /ˈði̯a.pɾa.ksi/
τυπογραφικός συλλαβισμός : δι‐ά‐πρα‐ξη

Ουσιαστικό

διάπραξη θηλυκό

Συγγενικά

Μεταφράσεις
    διάπραξη

Αναφορές
  1. διάπραξη - Λεξικό της Κοινής Νεοελληνικής (1998) του Ιδρύματος Μανόλη Τριανταφυλλίδη (συντομογραφίες-σύμβολα). Η Πύλη για την ελληνική γλώσσα, Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.