βαυκάλημα

Νέα ελληνικά (el)
↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
ονομαστική το βαυκάλημα τα βαυκαλήματα
      γενική του βαυκαλήματος των βαυκαλημάτων
    αιτιατική το βαυκάλημα τα βαυκαλήματα
     κλητική βαυκάλημα βαυκαλήματα
Κατηγορία όπως «όνομα» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

βαυκάλημα < (διαχρονικό δάνειο) ελληνιστική κοινή βαυκάλημα [1]

Ουσιαστικό

βαυκάλημα ουδέτερο

  1. (παρωχημένο, δημοτική) νανούρισμα
  2. απατηλή υπόσχεση, αβάσιμη ελπίδα, η ενέργεια ή το αποτέλεσμα του βαυκαλίζω
    ≈ συνώνυμα: βαυκάλισμα

Συγγενικά

Μεταφράσεις
    νανούρισμα

→ δείτε τη λέξη νανούρισμα

    απατηλή υπόσχεση, ελπίδα

→ δείτε τη λέξη βαυκάλισμα

Αναφορές
  1. ⌘ Δημητράκος, Δημήτριος Β. (1964) Μέγα λεξικὸν ὅλης τῆς Ἑλληνικῆς γλώσσης, 1930-1950. 2η έκδοση:1964. Αθήνα: Εκδόσεις: Δομή (15 τόμοι) & επανεκδόσεις, 1η έκδοση:1953 (9 τόμοι) Ελληνική Παιδεία, .


Αρχαία ελληνικά (grc)
ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση)
δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
βαυκᾰλημᾰτ-
ονομαστική τὸ βαυκάλημᾰ τὰ βαυκαλήμᾰτᾰ
      γενική τοῦ βαυκαλήμᾰτος τῶν βαυκαλημᾰ́των
      δοτική τῷ βαυκαλήμᾰτῐ τοῖς βαυκαλήμᾰσῐ(ν)
    αιτιατική τὸ βαυκάλημᾰ τὰ βαυκαλήμᾰτᾰ
     κλητική ὦ! βαυκάλημᾰ βαυκαλήμᾰτᾰ
  δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ τὼ  βαυκαλήμᾰτε
γεν-δοτ τοῖν  βαυκαλημᾰ́τοιν
3η κλίση, Κατηγορία 'ὄνομα' όπως «ὄνομα» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

βαυκάλημα < βαυκαλάω, βαυκαλη- + -μα

Ουσιαστικό

βαυκάλημα [κᾰ] ουδέτερο

Συνώνυμα
  • βαυκάλησις
  • βαυκαλισμός
  • καταβαυκάλησις

Συγγενικά

Πηγές
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.