αρνητισμός

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	αρνητισμός	οι	αρνητισμοί
γενική	του	αρνητισμού	των	αρνητισμών
αιτιατική	τον	αρνητισμό	τους	αρνητισμούς
κλητική		αρνητισμέ		αρνητισμοί
Κατηγορία όπως «ναός» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

αρνητισμός < αρνητ(ής) + -ισμός (μεταφραστικό δάνειο από την αγγλική negativism) [1]

αρνητισμός αρσενικό

η συστηματική άρνηση, η αρνητική διάθεση, στάση ή συμπεριφορά
≈ συνώνυμα: αρνητικότητα
1. (ψυχολογία) η άρνηση ασθενούς να ακολουθήσει ιατρικές συμβουλές, ή και η διάθεση να κάνει τα αντίθετα
2. (φιλοσοφία) η θεωρία σύμφωνα με την οποία δεν υπάρχει αντικειμενική γνώση

αρνητισμός

Μπαμπινιώτης, Γεώργιος (2002). Λεξικό της νέας ελληνικής γλώσσας (Βʹ έκδοση). Αθήνα: Κέντρο Λεξικολογίας. (Αʹ έκδοση: 1998)

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.