απογοήτευση

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	απογοήτευση	οι	απογοητεύσεις
γενική	της	απογοήτευσης*	των	απογοητεύσεων
αιτιατική	την	απογοήτευση	τις	απογοητεύσεις
κλητική		απογοήτευση		απογοητεύσεις
* παλιότερος λόγιος τύπος, απογοητεύσεως
Κατηγορία όπως «δύναμη» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

απογοήτευση < απογοητεύω + -ση < απο- + γοητεύω < αρχαία ελληνική γοητεύω < γόης, μεταφραστικό δάνειο από τη γαλλική désenchantement

ΔΦΑ : /a.po.ɣoˈi.tef.si/

απογοήτευση θηλυκό

δυσάρεστο συναίσθημα ματαίωσης λόγω μη ικανοποίησης ή μη πραγματοποίησης επιθυμητού γεγονότος
ένιωσα απογοήτευση, όταν αποφάσισες να φύγεις

απογοήτευση

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.