αντίκλητος

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	αντίκλητος	οι	αντίκλητοι
γενική	του	αντίκλητου & αντικλήτου	των	αντίκλητων & αντικλήτων
αιτιατική	τον	αντίκλητο	τους	αντίκλητους & αντικλήτους
κλητική		αντίκλητε		αντίκλητοι
Οι δεύτεροι τύποι, παλιότεροι, λόγιοι.
Κατηγορία όπως «καρδινάλιος» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

αντίκλητος < αντί- + κλητός < αρχαία ελληνική κλητός < καλέω / καλῶ

αντίκλητος αρσενικό

(νομικός όρος) πληρεξούσιος που έχει εξουσιοδοτηθεί να εκπροσωπεί ή να αναπληρώνει κάποιον σε νομικές υποθέσεις

αντίκλητος

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.