ανάκλαση

Νέα ελληνικά (el)
↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
ονομαστική η ανάκλαση οι ανακλάσεις
      γενική της ανάκλασης* των ανακλάσεων
    αιτιατική την ανάκλαση τις ανακλάσεις
     κλητική ανάκλαση ανακλάσεις
* παλιότερος λόγιος τύπος, ανακλάσεως
Κατηγορία όπως «δύναμη» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

ανάκλαση < (διαχρονικό δάνειο) αρχαία ελληνική ἀνάκλα(σις) + -ση [1]

Προφορά
ΔΦΑ : /aˈna.kla.si/
παρώνυμα: ανάκληση, ανάκλιση

Ουσιαστικό

ανάκλαση θηλυκό

  1. το φαινόμενο κατά το οποίο ένα μέτωπο κύματος (φωτός, ήχου, νερού, ηλεκτρομαγνητικό) αλλάζει διεύθυνση διάδοσης (και γυρίζει στο ίδιο μέσο από όπου είχε εκπεμφθεί) όταν προσπίπτει σε επιφάνεια που το διαχωρίζει από άλλο μέσο διάδοσης
  2. η αυτόματη αντίδραση του μυικού συστήματος αλλά και οργάνων (σπάνια χρήση -πλέον αυτές οι αντιδράσεις αναφέρονται ως ανακλαστικά και αντανακλαστικά)

Συγγενικά

Σύνθετα

Μεταφράσεις
    ανάκλαση

Αναφορές
  1. ανάκλαση - Λεξικό της Κοινής Νεοελληνικής (1998) του Ιδρύματος Μανόλη Τριανταφυλλίδη (συντομογραφίες-σύμβολα). Η Πύλη για την ελληνική γλώσσα, Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.