έλεος

Νέα ελληνικά (el)
↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
ονομαστική το έλεος τα ελέη
      γενική του ελέους των ελεών
    αιτιατική το έλεος τα ελέη
     κλητική έλεος ελέη
Κατηγορία όπως «έδαφος» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

έλεος < αρχαία ελληνική ἔλεος (αρσενικό)

Ουσιαστικό

έλεος ουδέτερο

  1. η λύπηση, η συμπόνια για κάποιον που βρίσκεται σε δύσκολη θέση ή κατάσταση
    ≈ συνώνυμα: ευσπλαχνία, οίκτος, συμπάθεια, συμπόνια
  2. η προσφορά προς κάποιον, που είναι αποτέλεσμα της αγάπης και της συμπόνιας για αυτόν

Επιφώνημα

έλεος

  1. χρησιμοποιείται με την έννοια του "ζητώ/δώστε μου/δείξτε έλεος", όταν κάποιος θέλει να εκφράσει την αγανάκτηση του με κάτι ή ότι δεν αντέχει την κατάσταση της συγκεκριμένης στιγμής ζητώντας μια μικρή αλλαγή προς το καλό
  2. (καθ' υπερβολή, λαϊκότροπο) έκφραση αγανάκτησης ή έντονης δυσαρέσκειας ή έκπληξης

Εκφράσεις
  • αδελφή του ελέους: μοναχή σε φιλανθρωπική αποστολή
  • ελέω Θεού: συνόδευε τον τίτλο των απόλυτων μοναρχών
  • στο έλεος του Θεού: χωρίς καμιά ελπίδα για βοήθεια από τους ανθρώπους

Συγγενικά

Μεταφράσεις
    έλεος
    (βασιλιάς) ελέω Θεού
    στο έλεος του Θεού
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.