Μελίτη

Νέα ελληνικά (el)
↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
ονομαστική η Μελίτη οι Μελίτες
      γενική της Μελίτης των Μελιτών
    αιτιατική τη Μελίτη τις Μελίτες
     κλητική Μελίτη Μελίτες
Κατηγορία όπως «νίκη» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Προφορά
ΔΦΑ : /meˈli.ti/
τυπογραφικός συλλαβισμός : Με‐λί‐τη

Ετυμολογία 1
Μελίτη < (διαχρονικό δάνειο) αρχαία ελληνική Μελίτη

Κύριο όνομα

Μελίτη θηλυκό, μόνο στον ενικό

Ετυμολογία 2
Μελίτη < → λείπει η ετυμολογία

Κύριο όνομα

Μελίτη θηλυκό

  1. γυναικείο όνομα
  2. οικισμός του νομού Φλώρινας

Μεταφράσεις
    Μελίτη


Μεσαιωνικά ελληνικά (gkm)

→ λείπει η κλίση

Ετυμολογία

Μελίτη < → λείπει η ετυμολογία

Κύριο όνομα

Μελίτη θηλυκό


Αρχαία ελληνικά (grc)
↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
Μελῐτα- (& ῑ)
ονομαστική ἡ Μελίτη αἱ Μελίται
& Μελῖται
      γενική τῆς Μελίτης τῶν Μελιτῶν
      δοτική τῇ Μελίτῃ ταῖς Μελίταις
    αιτιατική τὴν Μελίτην τὰς Μελίτᾱς
     κλητική ὦ! Μελίτη Μελίται
  δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ τὼ  Μελίτᾱ
γεν-δοτ τοῖν  Μελίταιν
Το φωνήεν της παραλήγουσας είναι βραχύ.
1η κλίση, ομάδα 'γνώμη', Κατηγορία 'δίκη' όπως «βελόνη» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

Μελίτη < → λείπει η ετυμολογία

Κύριο όνομα

Μελίτη [ῐ] θηλυκό

  1. (ελληνική μυθολογία) γυναικείο όνομα, κόρη του Νηρέα
  2. δήμος των Αθηνών

Συγγενικά
  • Μελιτεύς

Πηγές
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.