Αντώνιος

Νέα ελληνικά (el)
↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
ονομαστική ο Αντώνιος οι Αντώνιοι
      γενική του Αντώνιου
& Αντωνίου		 των Αντώνιων
& Αντωνίων
    αιτιατική τον Αντώνιο τους Αντώνιους
& Αντωνίους
     κλητική Αντώνιε Αντώνιοι
Οι δεύτεροι τύποι, παλιότεροι, λόγιοι.
Κατηγορία όπως «καρδινάλιος» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

Αντώνιος < (κληρονομημένο) ελληνιστική κοινή Ἀντώνιος < λατινική Antonius (< αρχαία ελληνική Ἄντων[1] ή < ετρουσκική [2])

Προφορά
ΔΦΑ : /anˈdo.ni.os/
τυπογραφικός συλλαβισμός : Α‐ντώ‐νι‐ος
παλιότερος συλλαβισμός : Αν‐τώ‐νι‐ος

Κύριο όνομα

Αντώνιος αρσενικό

Συγγενικά

Μεταφράσεις
    Αντώνιος

Αναφορές
  1. Ο Μάρκος Αντώνιος υποστήριζε ότι το όνομα της οικογένειας των Αντωνίων προερχόταν από τον Άντωνα, γιο του Ηρακλή (ἦν δὲ καὶ λόγος παλαιὸς Ἡρακλείδας εἶναι τοὺς Ἀντωνίους, ἀπ’ Ἄντωνος παιδὸς Ἡρακλέους γεγονότας», Πλούταρχος, Βίοι παράλληλοι (Αντώνιος), 4, 1–3)
  2. Μπαμπινιώτης, Γεώργιος (2002). Λεξικό της νέας ελληνικής γλώσσας (Βʹ έκδοση). Αθήνα: Κέντρο Λεξικολογίας. (Αʹ έκδοση: 1998)
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.