-ιαῖος

Αρχαία ελληνικά (grc)
γένη → αρσενικό θηλυκό ουδέτερο
↓ πτώσεις       ενικός      
ονομαστική ὁ -ιαῖος ἡ -ιαίᾱ τὸ -ιαῖον
      γενική τοῦ -ιαίου τῆς -ιαίᾱς τοῦ -ιαίου
      δοτική τῷ -ιαίῳ τῇ -ιαίᾳ τῷ -ιαίῳ
    αιτιατική τὸν -ιαῖον τὴν -ιαίᾱν τὸ -ιαῖον
     κλητική ὦ! -ιαῖε -ιαίᾱ -ιαῖον
↓ πτώσεις   πληθυντικός  
ονομαστική οἱ -ιαῖοι αἱ -ιαῖαι τὰ -ιαῖᾰ
      γενική τῶν -ιαίων τῶν -ιαίων τῶν -ιαίων
      δοτική τοῖς -ιαίοις ταῖς -ιαίαις τοῖς -ιαίοις
    αιτιατική τοὺς -ιαίους τὰς -ιαίᾱς τὰ -ιαῖᾰ
     κλητική ὦ! -ιαῖοι -ιαῖαι -ιαῖᾰ
    δυϊκός  
ονομ-αιτ-κλ τὼ -ιαίω τὼ -ιαίᾱ τὼ -ιαίω
      γεν-δοτ τοῖν -ιαίοιν τοῖν -ιαίαιν τοῖν -ιαίοιν
2η&1η κλίση, Κατηγορία 'λόγιος' όπως «ὡραῖος» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

-ιαῖος < επέκταση του επιθήματος -αῖος, αρχικά από λέξεις με θέμα που έληγε σε -ι (σταδι-αῖος) < -ος[1]

Επίθημα

-ιαῖος

Σύνθετα

Συγγενικά

Αναφορές
  1. -ιαίος - Λεξικό της Κοινής Νεοελληνικής (1998) του Ιδρύματος Μανόλη Τριανταφυλλίδη (συντομογραφίες-σύμβολα). Η Πύλη για την ελληνική γλώσσα, Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.