Γιάννης
Νέα ελληνικά (el)
| ↓ πτώσεις | ενικός | πληθυντικός | ||
|---|---|---|---|---|
| ονομαστική | ο | Γιάννης | οι | Γιάννηδες |
| γενική | του | Γιάννη | των | Γιάννηδων |
| αιτιατική | τον | Γιάννη | τους | Γιάννηδες |
| κλητική | Γιάννη | Γιάννηδες | ||
| Κατηγορία όπως «μανάβης» - Παράρτημα:Ουσιαστικά | ||||
Ετυμολογία
- Γιάννης < (κληρονομημένο) μεσαιωνική ελληνική Γιάννης < ελληνιστική κοινή Ἰωάννης με αποβολή του [o] ανάμεσα σε δύο φωνήεντα και τροπή του άτονου [i] > ημίφωνο [j] πριν από φωνήεν > αρχικό [ʝ] πριν από φωνήεν (συνίζηση για αποφυγή χασμωδίας).[1] Δείτε και γιατρός, γιορτή
Προφορά
- ΔΦΑ : /ˈʝa.nis/
- τυπογραφικός συλλαβισμός : Γιάν‐νης
Συγγενικά
- Γιαννάκης
- Γιάνναρος
- Γιάννηδες (τοπωνύμιο)
- Γιαννούλης
- Νεοελληνικές λέξεις με συνθετικό 'Γιάννης' στο Βικιλεξικό
→ δείτε τη λέξη
Παροιμίες
- ακόμα δεν τον κάναμε και Γιάννη τον εβγάλαμε
- δεν είναι Γιάννης, είναι Γιαννάκης
- να σε κάψω Γιάννη μου, να σ' αλείψω λάδι
- σαρανταπέντε Γιάννηδες ενός κοκόρου γνώση
- σπίτι χωρίς Γιάννη προκοπή δεν κάνει
- τα καλά του Γιάννη θέλουμε και τον Γιάννη δεν τον θέλουμε
- τι έχεις Γιάννη; τι 'χα πάντα...
- πότε ο Γιάννης δε μπορεί, πότε ο κώλος του πονεί
Αναφορές
- Γιάννης - Λεξικό της Κοινής Νεοελληνικής (1998) του Ιδρύματος Μανόλη Τριανταφυλλίδη (συντομογραφίες-σύμβολα). Η Πύλη για την ελληνική γλώσσα, Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.