Ἰωάννης

Αρχαία ελληνικά (grc)

	δυϊκός
ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση) δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ὁ	Ἰωάννης	οἱ	...?...αι
γενική	τοῦ	Ἰωάννου	τῶν	Ἰωαννῶν
δοτική	τῷ	Ἰωάννῃ	τοῖς	Ἰωάνναις
αιτιατική	τὸν	Ἰωάννην	τοὺς	Ἰωάννᾱς
κλητική ὦ!		Ἰωάννη		...?...αι
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		Ἰωάννᾱ
γεν-δοτ	τοῖν		Ἰωάνναιν
Δεν υπάρχουν πληροφορίες για την προσωδία του δίχρονου φωνήεντος στην παραλήγουσα ώστε να γίνει σωστά ο τονισμός. Από τον πληθυντικό, συναντάμε τη γενική Ἰωαννῶν.
1η κλίση, ομάδα 'Ἀτρείδης', Κατηγορία 'Ἀτρείδης' όπως «Ἀτρείδης» - 1η κλίση, ομάδα «Ἀτρείδης» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ἰωάννης < (άμεσο δάνειο) εβραϊκή יוחנן (Yōḥānān) < יהוחנן (Yəhōḥānān, ο θεός είναι ελεήμων)[1]

Ἰωάννης αρσενικό

(ελληνιστική κοινή) ανδρικό όνομα, Ιωάννης
※ Ἐν ταῖς ἡμέραις ἐκείναις ἀνέστη Ματταθίας υἱὸς Ἰωάννου τοῦ Συμεὼν ἱερεὺς τῶν υἱῶν Ἰωαρὶβ ἀπὸ Ἱερουσαλὴμ καὶ ἐκάθισεν ἐν Μωδεΐν. Καὶ αὐτῷ υἱοὶ πέντε, Ἰωάννης ὁ καλούμενος Γαδδίς... (Μακκαβαίων Α', Β1)

Μπαμπινιώτης, Γεώργιος (2002). Λεξικό της νέας ελληνικής γλώσσας (Βʹ έκδοση). Αθήνα: Κέντρο Λεξικολογίας. (Αʹ έκδοση: 1998)

Ἰωάννης - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.