ὀφλισκάνω

ὀφλισκάνω < → λείπει η ετυμολογία

ὀφλισκάνω

1. χρωστώ, υποχρεούμαι να πληρώσω ένα πρόστιμο
2. καταδικάζομαι σε κάποια δίκη
3. λέγεται για οτιδήποτε αξίζει κάποιος ως τιμωρία ή φέρει ως όνειδος

   ※  5ος πκε αιώνας ⌘ Σοφοκλῆς, Οἰδίπους Τύραννος, στίχ. 511 (510-511)

   τῷ ἀπ᾽ ἐμᾶς | φρενὸς οὔποτ᾽ ὀφλήσει κακίαν.

   Κι έτσι για σένα | δε βάζει, Οιδίπου, ο νους κακό κανένα.

   Μετάφραση (1936): Φώτος Πολίτης @greek‑language.gr

• αἰσχύνην, βλάβην ὀφλισκάνω: επισύρω την ατίμωση ή τον όλεθρο κάποιου, υποβάλλομαι στις ποινές αυτές

  ※  4ος πκε αιώνας ⌘ Δημοσθένης, Ὀλυνθιακὸς β′, 3

  ὑμεῖς δ᾽ ὅσῳ χεῖρον ἢ προσῆκε κέχρησθε τοῖς πράγμασι, τοσούτῳ πλείον᾽ αἰσχύνην ὠφλήκατε.

  ενώ εσείς όσο χειρότερα από ό,τι έπρεπε έχετε χειριστεί τα πράγματα, τόσο μεγαλύτερη καταισχύνη έχετε επισύρει εναντίον σας.

  Μετάφραση (1998): Α.Ι. Γιαγκόπουλος - Μ. Αραποπούλου, Θεσσαλονίκη: Ζήτρος @greek‑language.gr

• δίαιταν ὀφλισκάνω: χάνω μία δίκη με διαιτησία
• δειλίαν ὀφλισκάνω: κατηγορούμαι ως δειλός, αποκτώ φήμη δειλού
• δώρων ὦφλον: καταδικάστηκα για δωροδοκία
• θανάτου δίκην ὀφλισκάνω: καταδικάζομαι σε θάνατο
• μωρίαν ὀφλισκάνω: είμαι ανόητος

  ※  5ος πκε αιώνας ⌘ Σοφοκλῆς, Ἀντιγόνη, στίχ. 470 (469-470)

  σοὶ δ᾽ εἰ δοκῶ νῦν μῶρα δρῶσα τυγχάνειν, | σχεδόν τι μώρῳ μωρίαν ὀφλισκάνω.

  Κι αν σ᾽ εσένα τώρα φαίνομαι ανόητη για ό,τι κάνω, | μπορώ να πω πως σ᾽ ανόητο φαίνομαι ανόητη.

  Μετάφραση (1912): Κωνσταντίνος Χρηστομάνος @greek‑language.gr

• ὀφλισκάνω δίκην: καταδικάζομαι κατά τη δίκη, χάνω μία δίκη
• ὀφλισκάνω κλοπῆς δίκην: καταδικάζομαι σε δίκη για κλοπή
• ὀφλισκάνω γέλωτα: είμαι περίγελως
• τὰς εὐθύνας ὀφλισκάνω: δεν έχει παρέλθει η οφειλή μου

• ὀφλισκάνω - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• ὀφλισκάνω - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.