ἐφημερίς

Αρχαία ελληνικά (grc)
ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση)
δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
ονομαστική ἡ ἐφημερίς αἱ ἐφημερίδες
      γενική τῆς ἐφημερίδος τῶν ἐφημερίδων
      δοτική τῇ ἐφημερίδῐ ταῖς ἐφημερίσῐ(ν)
    αιτιατική τὴν ἐφημερίδᾰ τὰς ἐφημερίδᾰς
     κλητική ὦ! ἐφημερίς* ἐφημερίδες
  δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ τὼ  ἐφημερίδε
γεν-δοτ τοῖν  ἐφημερίδοιν
Με βραχύ γιώτα στο θέμα -ίς -ίδος.
* Κατά τη Γραμματική του Smyth, η κλητική ενικού χωρίς το -ς
3η κλίση, Κατηγορία 'πατρίς' όπως «πατρίς» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

ἐφημερίς (ελληνιστική κοινή) < αρχαία ελληνική ἐφήμερ(ος)[1] + -ίς. Μορφολογικά αναλύεται σε (ἐπί) ἐφ- + ἡμέρ(α) + -ίς
ΑΠΟΓΟΝΟΙ: ⇘ νέα ελληνικά: εφημερίδα

Ουσιαστικό

ἐφημερίς θηλυκό (ελληνιστική κοινή)

  1. (στρατιωτικός όρος) στρατιωτικό ημερολόγιο (όπως για την εκστρατεία του Αλέξανδρου)
  2. λογιστικό βιβλίο
  3. (θρησκεία) εβδομαδιαία ή ημερήσια ιερατική εφημερία
    ≈ συνώνυμα: ἐφημερία

Αναφορές
  1. «εφημερίδα» - Μπαμπινιώτης, Γεώργιος (2010). Ετυμολογικό Λεξικό της Νέας Ελληνικής Γλώσσας (Β' ανατύπωση. 2009: A' έκδοση). Αθήνα: Κέντρο Λεξικολογίας.

Πηγές
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.