ἆθλον

Αρχαία ελληνικά (grc)
↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
ονομαστική τὸ ἆθλον τὰ ἆθλᾰ
      γενική τοῦ ἄθλου τῶν ἄθλων
      δοτική τῷ ἄθλῳ τοῖς ἄθλοις
    αιτιατική τὸ ἆθλον τὰ ἆθλᾰ
     κλητική ὦ! ἆθλον ἆθλᾰ
  δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ τὼ  ἄθλω
γεν-δοτ τοῖν  ἄθλοιν
2η κλίση, Κατηγορία 'τέκνον' όπως «στοιχεῖον» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

ἆθλον < *ἄϝεθλον < πρωτοϊνδοευρωπαϊκή *h₂weh₁- + *-dʰlom

Ουσιαστικό

ἆθλον ουδέτερο

  1. βραβείο
  2. αμοιβή
  3. αγώνας, άμιλλα, μόχθος
    ≈ συνώνυμα: ἆθλος
  4. (ουσιαστικοποιημένο στον πληθυντικό) ἆθλα: μέρος που διεξάγονται αγώνες, παλαίστρα
    ≈ συνώνυμα: (λατινικά) arena

Εκφράσεις

Πηγές
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.