ἀπόχρωσις

Αρχαία ελληνικά (grc)
ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση)
δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
ονομαστική ἡ ἀπόχρωσῐς αἱ ἀποχρώσεις
      γενική τῆς ἀποχρώσεως τῶν ἀποχρώσεων
      δοτική τῇ ἀποχρώσει ταῖς ἀποχρώσεσῐ(ν)
    αιτιατική τὴν ἀπόχρωσῐν τὰς ἀποχρώσεις
     κλητική ὦ! ἀπόχρωσῐ ἀποχρώσεις
  δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ τὼ  ἀποχρώσει
γεν-δοτ τοῖν  ἀποχρωσέοιν
3η κλίση, Κατηγορία 'δύναμις' όπως «δύναμις» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

ἀπόχρωσις < ἀποχρώννυμι < ἀπό + χρώννυμι / χρωννύω < αρχαία ελληνική χρῴζω < πρωτοϊνδοευρωπαϊκή ρίζα *gʰrēw- ‎(αλέθω, τρίβω) *gʰer- (τρίβω)
ΑΠΟΓΟΝΟΙ: ⇘ νέα ελληνικά: απόχρωση με διαφορετική σημασία

Ουσιαστικό

ἀπόχρωσις θηλυκό

Πηγές
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.